De prevalentie van geestelijke gezondheidsproblemen bij personen met een verstandelijke beperking wordt algemeen 3 tot 5 maal hoger geschat dan in de algemene populatie. Recente prevalentiecijfers spreken van 33,6% (Mazza, 2020). Naast psychotherapeutische en orthopedagogische methoden is farmacotherapie, ook in Vlaanderen, een veel gehanteerde behandelwijze. Zo zouden 32% van de mensen met een verstandelijke beperking anti-psychotica gebruiken.  In een recente nulmeting bij 5 grote Oost-Vlaamse residentiële VAPH-voorzieningen voor volwassenen, bleek 66,5% van de populatie psychofarmaca te gebruiken, dikwijls ook toegediend voor management van probleemgedrag zonder onderliggende psychiatrische diagnose (zgn. ‘off-label’ voorschrijven).  
Voorliggend onderzoek wil vanuit een holistische en interdisciplinaire visie het verband nagaan tussen afname van gebruik van psychofarmaca (voor probleemgedrag) en de impact hiervan op de kwaliteit van leven van deze personen.  
Het onderzoek bestaat uit 3 werkpakketten: waarbij werkpakket 3 het eigenlijke onderzoek:
1.   Participatie aan onderzoek rond internationale  evidence-based richtlijnen voor professionelen,  inzake psychofarmacagebruik in de zorg voor personen met een verstandelijke beperking met probleemgedrag, binnen de Belgische context
2.  Participatie aan het ontwikkelen van een sensibiliserend en psycho-educatief pakket omtrent psychofarmaca bij deze doelgroep
3.   Toepassen/evalueren van hogergenoemde richtlijnen in een pilotstudie bij voorzieningen voor personen met een verstandelijke beperking en probleemgedrag (n=30), teneinde tot een draaiboek te komen dat ook voor andere diensten en voorzieningen kan uitgerold worden.